Sorg

Það eina sem ég las í mogganum í morgunn var greinin sem móðirin skrifaði um son sinn sem var tekinn frá henni og settur í Breiðuvík þvílík sorg, mig verkjaði bókstaflega í hjartað og þetta sýnir að tíminn læknar ekki öll sár síður en svo og hennar glæpur var fátækt. Í mínum huga eru svona konur hetjur búnar að basla áfram með mikla ómegð einar og óstuddar enginn maður (faðir) til að stóla á enginn pabbahelgi til að stunda sjálfsdekur eins og algengt er í dag.  Held að nútímakonur myndu hreinlega andast ef þær stæðu frammi fyrir öðru eins. Skora á stjórnvöld að veita svona konum uppreisn æru og gera allt það sem hægt er að gera fyrir þær og drengina líka þó að það sé seinnt í rassinn gripið. Gerum þessar konur að konum ársins gefum þeim virðingu og ást.